Koeweit in quartaine

Ik werd vanochtend wakker en besloot mijn whatsapp te checken. De meme die gedeeld was door me neef deed mij besluiten om me telefoon neer te gooien en nog een uur uit te slapen. Dat het half 7 was, had daar niks mee te maken.
De meme had de tekst “day 3 of quarantine” en de GIF van een klein meisje dat een pijltjes pistool op der voorhoofd richt en afschiet.
Drie dagen.
Drie dagen!
Sorry neef, maar mag ik je even bijscholen. Ik ga mijn derde week in van quarantaine.
Ik ben een leerkracht en ondanks dat het ondankbaar werk is en dat ik altijd gestrestst ben, is het de enige baan die ik wil hebben.
Maar de laatste keer dat ik voor een volle klas heb gestaan was 20 februari. Dat was voor mijn school in Koeweit de laatste normale schooldag.
Nou moet ik toegeven dat wij een geplande vakantie hadden voor de laatste week van februari, en dat ik erg van me vakantie heb genoten, maar toch 1 maart had weer een normale schooldag moet zijn.
In plaats daarvan gingen wij met mondkapjes de schoolbus in en moesten de leerlingen thuisblijven.
In de dagen daarna werd het alleen maar erger. De overheid in Koeweit maakten de regels strenger en strenger. We mochten geen vergaderingen houden met alle docenten. Management mochten docenten niet dwingen naar school te komen. Docenten mochten maar 5 uur op school zijn, maar 3 uur.
En toen helemaal niet naar school toe.
Maar goed, de ‘eerste’ twee weken van ‘geen’ school waren goed te doen. Ik moest wel online lessen posten en video’s, maar dat overleefde ik wel.
Vooral omdat de hele school naar ons appartementengebouw was verplaatst.
Hé, we zijn niet op school, toch?
Daarnaast waren winkels, restaurants, bioscopen, sportscholen, parken en het strand gewoon open. Ik was wel druk, maar het was geen straf om zo te werken. Geen vervelende leerlingen die aan me kop zeuren. Niet om 5 uur opstaan en om 6 uur de bus. Als je naar school wilde ging de bus pas om kwart voor 9, das nog eens een mooie tijd. Het kosten wel tijd om alle video’s en lessen op de rit te krijgen, maar het was heel goed te doen. Beetje werken, beetje sporten, beetje winkelen, filmpje maken en reageren op berichten van leerlingen. Dat was het leven.
Ha, het was niet genoeg voor de overheid, eerst gingen bioscopen, bowlingbanen en dergelijke dicht.
Toen afgelopen woensdag 11 maart kwamen de berichtjes binnen. Koeweitse overheid had besloten om alles dicht te gooien.
Ik liep op dat moment al met een halve volle kar door de Carrefour en had al bedacht wat extra houdbare spullen mee te nemen. De volle lading van het nieuws kwam pas binnen toen ik thuis was. Alles zou dicht gaan beginnend op donderdag 12 maart.
School cancelde de vergaderingen in ons appartementen voor die dag.
De restaurants en café waar ik kon gaan zitten, die mochten alleen nog afhalen en bezorgen. De sportschool waar ik dagelijks te vinden was, dicht. Alleen supermarkten en apotheken mochten openblijven. Kantoren, winkelcentrums, alle bedrijven die niet iets noodzakelijk verzorgen moeten dicht. Ga maar thuis werken.
Wij, de brave expat docenten, denken dat dit ook meteen gebeurt. We hadden het een klein beetje aanzien komen, vandaar dat we waren gaan winkelen. Maar we waren ook diep teleurgesteld, want nu was alles dicht, het had geen nut om nog ergens naar toe te gaan. Toch?
Ja mooi niet dus. Grote internationale bedrijven als Ikea luisteren niet meteen als de lokale overheid op een doordeweekse avond bedenkt het hele land dicht te gooien.
We hadden die donderdag dus best een uitje naar Ikea kunnen doen.
Even voor de goede orde, ja een uitje naar Ikea, zonder dat je wat nodig hebt, terwijl je geen huis hebt om in te richten, terwijl niks stuk is gegaan, klonk leuk en gezellig.
Begint het al te dagen, neef.
Maar wij brave burgers dacht dat alles dicht was en bleven thuis. En laten we eerlijk wezen het maakt je natuurlijk ook wel een beetje bang als een overheid zulke strenge maatregelen neemt, boven op de maatregelen die al genomen waren.
Tijdens het weekend werden berichtjes en filmpjes gedeeld op whatsapp van gezinnen die bedacht hadden een wandeling of picknick in het park of op het strand te maken met het mooie weer. (25+ graden)
Deze mensen werden door politie naar huis gestuurd, je wordt verwacht thuis te blijven. Openbare parken en stranden zijn dicht.
Maar goed ondertussen blijft nieuws binnen druppelen en bleek Ikea open te zijn geweest.
Zondag 15 maart besluit ik dus de gok te wagen en naar een winkelcentrum te gaan. Mijn collega’s bleven thuis maar hadden vertrouwen in mijn plan. Afstand houden en handen wassen tegen corona en een winkelcentrum met een supermarkt en restaurants om teleurstelling te voorkomen.
Nou teleurgesteld was ik hoor. Alles dicht. Ik mocht niet eens door het winkelcentrum heen lopen. Ik moest er omheen naar de ingang van de supermarkt.
Dat was mijn uitje afgelopen zondag, naar de supermarkt. De eerste dagen dat alles dicht ging was het hamsteren wel toegeslagen hier in koeweit, maar na de eerste gekte, was de supermarkt weer normaal gevuld. Ja, er was zelfs toiletpapier.

Vandaag werd ik dus wakker met de klachten over drie dagen quarantaine.
Na nog een uurtje te hebben geslapen, lag ik wakker en bedacht ik me dat lesplannen schrijven echt een goed benut van me tijd zou zijn deze ochtend. Toen schoot het idee door me heen om naar een gebied te gaan waar twee winkels centrums naast elkaar staan, met twee verschillende grote supermarkten. Dan kan ik door twee verschillende winkels struinen.
Neef, ik begrijp dat het zwaar is met twee kleine kinderen thuis zitten drie dagen lang. Maar we spreken mekaar wel als een half uur rijden om naar twee supermarkten te gaan terwijl je niks nodig hebt, het beste idee ooit is.