on the first day of Chirstmas

Dit jaar geen kerst voor mij, maar een kerst marathon. Jup, je leest het goed een kerst marathon. Ik had 4 dagen van kerst en ik heb ze overleefd.
De marathon begon zondag 23 december. We hadden kerst feest met de kinderen van de school. Iedereen zou wat te eten mee nemen en dan zouden we met ze alle gaan eten.
Nu voor de duidelijkheid gooi elk idee van elk kerstfeest dat je ooit heb mee gemaakt overboord. Want het lijkt op niets dat je gewend ben. Ten eerste ik heb dit allemaal mee gekregen tussen hoesten, snotteren en simpel weg niet geweldig voelen door.
Dus mijn beschrijvingen kunnen niet helemaal kloppen.
Kerst feest met de kinderen, was zo bedacht iedereen neemt eten mee en we gaan samen eten en spelletjes spelen.
Zoals vaker gezegd, zet elk idee dat je hebt over de Nederlandse kerst feest op scholen of verenigingen uit je hoofd. Want TIC.
Dus de Chinese leraressen gingen eerst op straat eten halen en op eten in de lerarenkamer voor de leerlingen er ook maar waren. Geen van alle hadden ze eten voor de leerlingen mee. Ik had dat wel gedaan en gelukkig hadden de leerlingen ook wat dingen mee genomen en de school had wat dingen gekocht.
Gelukkig zijn de maaltijden van de straat tentjes niet zo veel als de heerlijke groente vlees en aardappel maaltijden in Nederland. (god, die mis ik, *zucht*)
Dus er werd toch nog wel gesmikkeld van al het eten en er was meer dan genoeg.
Vervolgens spelletjes spelen. Hoe heet dat spelletje waarbij je muziek speelt en een voorwerp door geeft. (bij ons een Kerstman knuffel) Als de muziek stopt moet degene met de Kerstman in zijn handen een iets doen. Een dansje, iets zingen of een opdracht. Dus daar gingen we. Leerlingen deden push-ups, leraressen deden Chinese kinderliedjes. Het werd dus steeds gezelliger en grappiger. Het ijs was gebroken zo te spreken. En toen kwam de spuit sneeuw tevoorschijn.
Ik denk dat ik deze moet uitleggen, een van de dingen die het belangrijkste is hier met kerst is de spuit sneeuw. Het is heeft de structuur van zeepsop en je spuit het als confetti. Het verkrijgbaar op elke straat hoek en in alle kleuren die je je kan voor stellen. Ik weet niet hoe het begon. Maar uit het niets stonden Kory en Emma tegen over elkaar met bussen spuit sneeuw. Twee oudere jongens uit Kory’s klas hadden ook een bus. Maar vooral de volwassenen gingen los met spuitsneeuw. Voor we het door hadden zat alles onder de sneeuwspray. Ik had mezelf kunnen redden, maar je raad het wel. Toen was het hek van de dam.
Stoelendans, verstoppertje door de school, tikkertje, ondanks dat ik ziek was, was het heel erg leuk en grappig.
Vervolgens hebben we een wens op een briefje geschreven en in de kerstboom gehangen. Vraag me niet waarom.
Kinderen gingen naar huis en toen was het tijd voor cadeau uitwisseling met de volwassen. We hadden allemaal een cadeau gekocht. Onze namen ging in de spreekwoordelijke hoge hoed en als je een naam trok kreeg een cadeau van die persoon. Wel ik had een veilig cadeau gekozen en had een mooie Parker pen gekocht.
Van de week achter gekomen dat dat als het perfecte cadeau wordt gezien in China. Omdat Chinese karakters met de computer wel gaat, maar de schrijven is hier nog steeds redelijk groot. Dat laatste betwijfel ik trouwens, want ik heb me rot gezocht naar briefpapier zonder iets te vinden.
Maar goed mijn pen ging naar Chinese docent Katie, leuke meid, die blij was met der pen. Daar had ik me goed vanaf gemaakt. Ik kreeg zelf een Eifel toren, hij is redelijk groot en staat mooi midden op mijn salon tafel. Ergens vond ik het wel een beetje logisch dat ik met het beeld van de Eifel toren naar huis ging. Ik was de enige in het gezelschap die het ding ooit in levende lijven heb gezien. Denk ik, Emma is in Engeland geweest voor een paar jaar, misschien dat zij hem heeft gezien en beklommen.
Maar goed dat was mijn eerst kerst dag. Vanwege de vele foto’s volgen mijn andere drie kerst dagen in een nieuw stukje. De foto’s zal ik proberen toe te voegen, als ik ze binnen krijg. Mijn camera is nog steeds niet in gebruik, jammer genoeg.