vakantie in guilin+yangshuo

Guilin and Yangshuo

Eerste stop op me reis is deze stad, na een hard seat en gezellige Chinese reisgenoten ben ik eerst te bed gegaan.
Wakker en klaar om wat te gaan doen ben ik met mijn te doen lijstje. Eerst nieuwe bank pas aan vragen in China, mijne was op gegeten door de ATM in Guangzhou.
Goed nieuws, twee en een half uur wachten en ik had een nieuwe pas, toen volgende opdracht een treinkaartje scoren zodat ik niet weer op een bankje hoefden te zitten.
Tegen de tijd dat ik terug was bij het hostel was het etenstijd, dus mijn Amerikaanse kamergenoot gevraagd of ze wat te eten wilde gaan zoeken. Dat werd een hele leuke avond met noedels en een nachtmarkt.
De dag er na naar de rijst terassen, met een tourgroep van het hostel. De bus was super gezellig. Andere mensen om mee te kletsen doet altijd wonderen voor me. Dat was een lange leuke dag.
De dag er na Guilin nog een beetje verkend, mooie foto’s gemaakt. En vooral tot rust gekomen. Na de hysterie van Hong Kong en daarvoor alles moeten in pakken en doen om te kunnen vertrekken uit Zunyi. Was het heerlijk om eindelijk te beginnen met vakantie vieren.
Toen ging ik naar Yangshuo, dat was de makkelijkeste reis ooit, nog geen 2 uur met de bus en ik was er. Oke, me twee koffers door de stad slepen was minder geweldig. Maar het lukte en ik was in me hostel en jup het is een schitterend stukje China. Ik snap waarom er zoveel toeristen zijn, beetje het Benidorm van China, veel bars en restaurants.
De volgende dag ben ik langs de Li rivier gaan lopen. De bedoeling was om een wandeling te maken van Xingping (dorpje) naar Yangdi (andere dorpje), maar na twee uur lopen kwam ik een stel tegen die aan de andere kant van de wandeling waren begonnen en die waren al 5 uur bezig. Een rekensommetje later en de conclusie was dat ik niet voor het donker bij het eind punt zou zijn. En sinds de meeste chineze wegen onverlicht zijn en ik alleen liep. Besloot ik terug te gaan. Ik had de complete twee uur langs een betonnen auto weg gelopen, een stukje weg van de rivier. Dus op de weg terug besloot ik dichter bij de rivier te gaan lopen. Dat was mijn beste idee van die dag, het was super mooi, de rivier stond heel laag dus ik heb het grootste deel over de kiezelstenen oever gelopen. En tegen de achtergrond van vele bamboo motorbootjes, heel veel foto’s gemaakt. Heel gaaf, alleen kon ik geen motorboot meer horen tegen de tijd dat ik terug was bij mijn beginpunt. Toen terug naar me hostel.
Tweede dag had ik het geweldige idee om een fiets te huren. Dat leverden me 3 dagen zadelpijn op, maar het platteland rond Yangshuo was het meer dan waard..
Ik besloot een rond je te fietsen langs een kleinere rivier met als eind punt, Shangri la. Dat klonk wel mooi en de foto’s zagen er ook niet slecht uit. Nu moet ik een ding uitleggen, in China heb je zogenaamde scenic spots, dit zijn plekken die bijzonder zijn en daarom door de Chinese overheid een A status krijgen toe gewezen. Hoe meer A’s, hoe beter, zou je denken. Ik weet niet of dit helemaal waar is en ik begrijp het systeem ook niet., maar het punt is als je eenmaal een A status hebt dan kan de entree prijs omhoog en wordt het meer een soort van toeristen val.
Drie keer raden wat mijn bestemming, het zogenaamde Shangri la was. AAA status met gidsen (alleen Chinees) en een boot ritje. Eerst langs de mooie locale gebouwen, later bleken die te horen bij de locale minority groep en werden er vooral souveniers verkocht. Tijdens het bootritje kwamen we eerst langs een huisje waar muziek werd gemaakt en met waaiers werd gedanst daarna gingen we door een grot, er was alleen geen berg in de buurt, alles was plat. Toen gingen we langs een veld vol met fel roze bloesem bomen vol in bloei. (plastic kwam ik later achter)
En toen als hoogte punt gingen we langs het primitieve dorpje, waar vier mannen met bamboo stokken een dansje deden. Ik weet niet wat erger was, het feit dat ze te laat begonnen met de dans, ze uit de maat en niet gegelijk dansten. Misschien was het dat ze allemaal T-shirts met korte mouwen en korte broeken met luipaard print droegen of dat er een “bye bye” riep voor we de hoek om gingen.
We kwamen weer uit bij het dorpje, ging door de souvernier winkels en zagen wat mensen weven op oude weefgetouwen, papier maken en afdrukken maken op de manier van vroeger en dat was het. Ik was voornamelijk blij dat ik niet op een zadel hoefde te zitten die hele periode.
Toen terug fietsend moest en zou ik de draken brug zien. Ik had wat moeite hem ook echt te zien, want hij was verscholen achter drie cafe’s met westerse eten en de vele bamboo boten (zonder motoren.)
Toerisime in China is dus net zo erg als in Europa, goed om te weten. Ik was blij dat iedereen te minste iets van Engels sprak, het maakte het aanvragen van een nieuwe bankpas en het kopen van treinkaartjes veel makkelijker. Maar misschien heb ik liever minder toeristen en iets meer staren, “he een buitenlander, dat zien we niet vaak”. Dan het staren, “een buitenlander, laten we kijken hoeveel we aan der kunnen verdienen.”
Op me laatste hele dag yangshou ben ik naar moon hill gefietst (auw, auw). Toen ben ik naar boven gelopen, 45 minuten trappen lopen. (hijg, hijg, zweet, zweet).
Maar het uitzicht was wel schitterend, dus toen ik naar beneden liep iedereen moed ingesproken, zoals de mensen die naar beneden kwamen ook bij mij hadden gehad op de heen weg.
En toen was het alweer tijd om te proberen me koffer dicht te krijgen en de langste trein reis van mijn trip door China te beginnen. 27 uur naar Xian.