Shanghai

Maandag 11-3
Reizen in China is lastig. Vooral als je een route beschrijving naar je hostel krijgt die oost en west gebruikt en het een bewolkte dag is. Het wordt tijd voor een kompas.
Want, ja, we waren de verkeerde kant opgelopen.
Het hostel was verder erg goed. Kleine kamer zonder raam en een stapel bed. Maar hoeveel meer heb je nodig. De bar is erg gezellig en er was zelfs een buiten terrasje.
Meteen die middag zijn we gaan lopen en rond kijken, Shanghai was anders dan ik had verwacht.
Na Beijing wat vooral veel geschiedenis heeft en waar ik maar weinig moderne dingen heb gezien. Na Hongkong wat zo super modern is, dat je verblindt wordt door neon licht en wolkenkrabbers. Wist ik niet wat ik van Shanghai moest vinden.
Tot ik ging lezen over de stad. Shanghai is eigenlijk heel oud en heeft nog veel dingen die je doen herinneren aan de tijd dat de Europeanen de haven stad gebruikten voor de handel tussen oost en west. Gebouwen van voor de tweede wereldoorlog staan aan de Bund. Architectuur uit die tijd is geweldig vooral als je in China bent, maar naar typisch Europese gebouwen aan het kijken bent. De Bund is nu een promenade langs het water, waar alle historische gebouwen aan staan.
De meeste mensen echter komen voor het uitzicht aan de andere kant van het water. Het moderne Shanghai staat aan op de andere oever, en wordt Pudong genoemd. Mooi, nee niet echt. Gaaf om een keer te zien, absoluut.
Het meeste vreemde is nog wel dat het niet zo veel is en dat er nog steeds gebouwd wordt. Dat verwacht je niet.
Die eerste avond hebben we heerlijk gegeten, op de manier waarop veel toeristen eten bestellen in China. Je zoekt een restaurant met een kaart met Engels en/of plaatjes. Vervolgens kies je iets uit wat er goed uit ziet. En op hoop van zegen dat het ook lekker is. Wij hadden super veel mazzel, het eten was heerlijk. Hotpot met zeevruchten, garnalen, kip en we hadden nog rijst besteld, die kregen we zo laat dat we hem hebben weg gestuurd. Het was allemaal zo lekker, we stonden op ploffen.
Vervolgens terug gelopen, weer langs de bund, waar ons hostel dichtbij lag. Die avond was het ijskoud in Shanghai. Die koude wind deed me aan thuis denken, terwijl ik stond te klappertanden.
Maar de neon verlichting was het absoluut waard. Pudong was schitterend, met neon reclame, natuurlijk. En gebouwen die het ene moment rood met paars zijn en het volgende moment groen met blauw en dan weer wit. De Pearl tower spant de kroon met al zijn lichtjes en die rare ballen.
Dinsdag 12-3
Deze dag begonnen we in de oude stad van Shanghai. Of zullen we zeggen de toeristen stad van Shanghai. We wilde naar de yuyuan gardens, tuinen aan gelegd in de tijd van de Ming-dynastie. Ouderwets op een Chinese manier dus.
Voor dat we daar kwamen werden we echter overlopen door toeristen en Engels sprekende Chinezen die proberen om je dingen aan te smeren.
Bijvoorbeeld bij het metro station. Deze twee waren zeer geniepig, ik ben nog steeds niet zeker maar ik vermoed dat ze geen eerzame bedoelingen hadden.
Het begon met de vraag, kunnen jullie een foto van ons maken, terwijl ik een iphone in me handen gedrukt krijg. Vervolgens vraag ik me af waarom ze met een drukke straat op de foto willen. Geen gebouwen of iets interessants achter grond zoals de meeste Chinese willen. Ik maak de foto en ben vriendelijke als het grietje tegen mij begint te kletsen en de man tegen pap. Ze vragen waar we heen willen. Naar die tuinen.
Dan begint dat grietje een verhaal over hoe nu naar die tuinen gaan een slecht idee is vanwege de grote groepen die nu binnen zijn. Dat zij en der vriend eerst naar een thee festival gaan. Want ze hebben van vrienden gehoord dat dat leuk is.
Op dat moment begin ik wantrouwig te worden. Want thee huizen betekenen meestal dat je genept gaat worden en enorme bedragen zal moeten gaan betalen. Daar had ik geen behoeften aan. Dus ik zeg dit tegen pap, in het Nederlands en wij gaan toch proberen om richting de tuinen te komen. We zeggen gedag tegen het stel. Zij lopen voor ons uit de straat over. Maar als wij over steken zie ik ze niet meer voor ons lopen, maar achter ons weer bij het metro station staan.
Eenmaal daar in de buurt van de tuinen worden de verkopers vervelender. Het blijkt een groot toeristisch gebied met veel winkels en restaurantjes. Het is een doolhof, maar dankzij de bordjes vinden we de ingang van de tuinen. En 30 yuan en een poortje later, staan we in aan oase van rust. Kleine Chinese huisjes, vijvers en bruggetjes. Allemaal even mooi en rustiek. En natuurlijk zoals alles in China groter dan je verwacht. Het was heel mooi en lang niet zo druk als dat rare stel ons wilden laten geloven.
Vervolgens geluncht bij McDonalds. Als je eenmaal lang genoeg in China bent, ben je blij met alles dat westers is. Dus ook fast food wordt op eens aantrekkelijk.
Daarna zijn we richting het water gelopen en hebben we een boottochtje gedaan. Vooral het feit dat we konden zitten en mooie foto’s konden maken was de reden voor deze tocht. Daarna de veerpond naar de overkant genomen. Das wel een goede inverstering voor 2 yuan ben je aan de over kant en kan je lopend alle kanten op. Ja het is een stukje van de Pearl Tower, enzo vandaan. Maar nog steeds sneller en makkelijker dan terug lopen naar de metro. Aan de overkant besloten we naar de Huatt Hotel, een wolkenkrabber met observatie dak. Boven komen was duur. Maar omdat wij er tegen het begin van de avond aan kwamen. Konden we foto’s toen het nog licht was en toen het eenmaal donker was. We besloten namelijk om te blijven rond hangen en ansicht kaarten te schrijven. Die we ook heel handig konden posten daar. Zo gezegd ze gedaan.
En tegen de tijd dat het helemaal donker was waren er veel mensen die binnen kwamen en konden we snel met de lift naar beneden. Wel grappig in de lift voel je de druk op je oren toenemen net als in het vliegtuig. Daar merk je aan hoe hoog je zit.
Woensdag 13-3
Op de planning stond het Shanghai museum. Daar waren we achteraf de hele dag. We hadden een rustige ochtend in het hostel en voor we het museum gevonden hadden was het al een uur of 12. Na 4 uur van brons zaal, naar jade zaal, naar meubelstukken, kleding, schilderij en kalligrafie te hebben lopen kijken. Dat was maar goed ook want het weer viel tegen die dag; regen en wind.
Maar we waren wel klaar met het Shanghai museum. Behalve natuurlijk dat ik de museum winkel nog uitgebreid moest bekijken. Daarna de metro gepakt en the Qin Clothes market bezocht. Dit zijn twee gebouwen met binnen in allemaal kleine kleding winkels. Als je uit het centrum van Shanghai komt (Nanjing Donglu) kies het gebouw rechts met KFC. Kleiner winkels, langere winkels en geen irritante ‘gidsen’. In het linker gebouw werden we overvallen door Engels sprekende ‘gidsen’. Ik noem ze zo omdat ze blijven vragen, “zeg maar wat je wilt dan breng ik je naar de beste winkel.” Ze volgen je het hele gebouw door.
Het gebouw rechts had meer weg van de zwarte markt in Beverwijk, kleine winkeltje met voornamelijk kleding en leuke prijzen. (als je maatje 36 past).
Het was al wat later toen we bij het hostel aan kwamen. Toen snel gegeten en een taxi genomen naar het Shanghai Centre Theatre. Waar we een gave acrobatiek voorstelling hebben bekeken. Het leek meer op een circus voorstelling, met eenwielers, een koorddanser, een stel clowns. Maar uiteindelijk wel een goede besteding van onze avond.
Toen we het theater uit liepen, het zat op de tweede verdieping. Kwamen we uit bij de ingang van het Ritz-Carlton hotel en vond ik de supermarkt in de kelder van het gebouw. Zoals jullie misschien begrijpen zijn niet veel westerse producten te vinden in Zunyi en alles is dan ook nog eens super duur. Dus toen ik deze supermarkt in liep en werd geconfronteerd met allemaal westerse producten. Mijn reactie, volgens pap, als een kind in een snoepwinkel. Dat was terwijl ik voor een rek met pasta stond.
Pap besloot buiten te gaan roken en mij me gang te laten gaan. (goede keus pap)
Mijn grootste aanwinsten voor die avond, Knorr zakjes voor tomaten soep en smeerbare kruidenkaas. Zakjes pastasaus, mosterd, kaas en ene pak pancake mix voor Kory.
Hij imiteerde mij vrij goed met het kind in de snoepwinkel toen hij dat pak op zijn bureau vond. Vervolgens zijn pap en ik langzaam naar het hostel gelopen, genieten van de frisse avond in Shanghai en ons vergapend aan de dure merk winkels.
Donderdag 14-3
Zouden we weer naar Zunyi gaan. Dus die ochtend heb ik me als een gek door de stad gehaast om de laatste dingetjes te doen. Brieven posten bijvoorbeeld en natuurlijk de Engelstalige boekhandel bezoeken. Ik heb boeken gekocht om Chinees te leren. Ik kan jullie vertellen dat ze goed bevallen. Ondanks dat het leren langzaam gaat. Ik kan nu te minste echt aan de gang.
Daarna ben ik via de Bund terug gelopen en ben binnen geweest bij een paar gebouwen. Het enorme gebouw naast het Customs house (met klokken toren) is tegenwoordig een bank, maar de hal is geweldig. Door de ouderwetse draaideuren met gordijntjes kon je uit in een enorme hal, met schilderingen voor de wereld steden van toen. Allemaal marmer en ouderwetse details en de leren banken voor de helpdesks van de bank passen perfect in het plaatje.
De hal van het Customs house is compleet niet indrukwekkend. Dus tenzij je van mozaïeken houd, over slaan. Want je komt het gebouw niet verder in. De streng kijkende beveiligingsbeambte en tijdsdruk lieten mij snel verder lopen naar het Peace hotel. Dat hotel is perfect behouden en alles wat je verwacht van een jaren twintig Art Deco hotel. Echt geweldig. Had daar nog langer kunnen door brengen als ik pap niet had beloofd op tijd terug te zijn. Zodat we konden uitchecken.
We hadden op Guiyang vliegveld mazzel met de bus, die vervolgens in een file terecht kwam door een ongeluk. We waren laat thuis, maar hadden een geweldig tijd in Shanghai gehad.
Plus dat ik nu kan zeggen dat ik de grote drie van China heb gezien.
Beijing – check
Hongkong – check
Shanghai – check