Kunming

Tip; boek je trein tickets op tijd. Anders zit je 13 uur in een overvolle NACHT trein in een stoel.
Maandag 18-3
De volgende ochtend in Kunming waren we dus lichtelijk gebroken. Na ontbijt in het hostel naar de kamer gegaan en geslapen. Het was een uur of 4 á 5 voor we de moed vonden om de stad te onderzoeken. Het hostel beviel erg goed. Het lag in een leuke wijk, met een winkelstraat en het had een dakterras waar we elke avond hebben gezeten. Zelfs als het eigenlijk iets te fris was. Die eerste avond hebben we een beetje winkels gekeken, maar niet echt veel gedaan.
Dinsdag 19-3
Door dat we lekker hadden uitgeslapen, besloten we de dag in Kunming door te brengen en woensdag de omgeving van Kunming te gaan bekijken. In Kunming ligt een groot park green lake park. Dit park heeft grote waterpartijen en een leuk marktje voor souveniers. de gebouwen en bruggetjes beginnen nu toch wel een beetje op elkaar te lijken.
Vervolgens zijn we door gelopen naar de Yuantong-tempel in de buurt. Eerst even een tussen stop gemaakt voor een magnum. Dat was lang geleden en erg lekker. Alles uit Europa doet tegenwoordig mijn heimwee een beetje stillen.
De tempel was erg gaaf, een complexs gebouwd rond een vierkante vijver met in het midden een kleine tempel. Vooral de beelden en de monniken die teksten aan het opzeggen waren, maakten de tempel indrukwekkend.
Vervolgens door gelopen naar de dierentuin, die toch even verder lag dan gedacht. De dierentuin loopt achter de tempel langs, maar is zo groot dat de ingang van de tempel en de dierentuin nog wel eens stuk uit elkaar liggen.
De dierentuin zelf was niet echt om aan te prijzen. Ik heb voornamelijk medelijden met de dieren daar. Als je Artis zielig vind, ga dan vooral niet naar binnen.
Plus dat er zoals in elk park in China goud geld wordt verdiend met attracties die je normaal op de kermis ziet en extra entree voor alle speciale dingen. Speel ook vooral geen spelletjes om wat te winnen (zoals op de kermis), de prijzen zijn belachelijk en winnen doe je niet.
Het enige positieve aan het hele verhaal was de vlindertuin. Klein en met betaalde entree, maar ik vind vlinders gewoon gaaf. Daarnaast is er een pauwentuin, waar je letterlijk tussen de pauwen kan lopen. Heel veel pauwen, zelfs witte
Maar die was al gesloten toen wij er eindelijk waren. We konden alleen door het hek kijken, jammer genoeg. Het ligt namelijk in het achterste hoekje van de hele dierentuin.
Ik heb ook nog een kokosnoot leeg gedronken, maar ik moet toegeven, dat is niet mijn favoriete drankje.
Die Carrefour bezocht en flink ingeslagen voor de 13 uur trein reis terug naar Zunyi. Weer bij de McDonalds gegeten. Jup, westerse beschaving in de vorm van een burger en een milkshake. Ik at het nooit in Nederland, maar hier, het is de heimwee. Ik zeg het je. Dat maakt me verslaafd aan alles dat niet uit China komt.
Woensdag 20-3
Deze dag was tot in de puntjes voorbereid. We hadden een route uitgezet, die een beetje buiten de gebaande padden lag. In plaats van links om gingen wij zeg maar rechts om. En achteraf was het een succes. Alles ging zoals gepland, het was alleen een lange dag, en tegen de tijd dat we terug waren bij het hostel waren we erg blij.
De dag begon met een bus naar een park net buiten de stad, aan het Dian Chi (Dian meer). Het park heet; grand view park of Dàguan Gongyuán, het park was weinig aan. Behalve dat ik er een zonnehoed heb gekocht, omdat ik de dag er vooral verbrand was. In Kunming hadden namelijk we een lekker zonnetje.
Vanuit het park hebben we een klein bootje naar Haigeng park en de kabelbaan genomen. Vanaf het water hadden we goed zicht op ons doel de Xi Shan of westelijke heuvels. Die ook wel the sleeping beauty hills worden genoemd. Het idee is dat je er een liggende vrouw in zou kunnen zien. Dat klopt, als je genoeg fantasie hebt.
Het Haigeng park of het nabij gelegen Yunnan Nationalities museum hebben we niet gezien, wij namen namelijk meteen de kabelbaan. Het karretje bracht ons halverwege de Xi Shan heuvels op aan de westkant van het meer. We moesten dus een stukje over het meer. Best gaaf.
Toen we uitstapten waren we op een soort tussen punt. Je kon hoger de berg op naar Dagonsgate (Longmen) of naar beneden. De tweede kabelbaan naar boven had deze keer open bankjes, een beetje zoals een ski lift.
Weer namen wij de kabelbaan en liepen van het hoogste punt van Dragonsgate (Longmen) naar beneden. Wat al gauw de betere manier bleek te zijn. Want hijgende toeristen kwamen ons tegemoet, in hun klim naar boven.
Dragonsgate (Longmen) is een groep tempels die uit de zijkant van de berg zijn gehakt door een Taoïstische monnik en zijn collega’s. Sommige tempeltjes zijn kleine groten, andere hele gebouwen. Alles is verbonden met trappen en gelukkig gingen wij naar beneden. Het uitzicht is mooi, maar word in de reisgidsen iets overdreven. Op een gegeven moment ken je dat meer met de stad er achter wel. Jammer genoeg hadden wij ook niet een heldere dag, dus je kon niet erg ver kijken. Daarnaast is ook goed te zien dat China nog ver achter loopt op het gebied van natuur bescherming vooral vergeleken met Nederland.
Vervolgens kwamen we weer uit op het punt halverwege, waar we de tweede kabelbaan hadden genomen, deze keer liepen we naar beneden naar het busstation.
Onderweg kwamen we twee tempels tegen. Het was er heerlijk stil en ondanks dat dit de zoveelste tempels waren, waren ze nog steeds mooi om te zien. Eerst de Taihua Tempel die gerestorneerd werd, iets dat hoog nodig was, de tuinen waren niet te min mooi. De Huating tempel was enorm en uit de 11de eeuw. Vooral de laatste/achterste tempel was gaaf, want de wanden rond de drie gouden Boeddha’s stonden vol Arhats.
Dit zijn personen die Nirvana hebben bereikt of die verlichting hebben bereik. (excuses als ik het verkeerd uitleg).
Deze personen sieren in vorm van beelden de muren van deze Tempel. Tot aan het plafon allemaal personen met verschillende attributen, gezichtsuitdrukkingen en houdingen. Sommige beelden hadden zelfs echt haar als wenkbrauwen en baard op het gezicht geplakt. Het was een bonte verzameling van beelden die soms zelfs een beetje eng was, door het feit dat het er zo veel waren.
Toen door gelopen naar het bus station. Ondanks dat de wandeling lang was, was hij wel leuk om te doen. Toen twee bussen terug naar het hostel genomen, eenmaal daar hebben we onder het hostel, “over the bridge noodles” gegeten.
Hier zit een verhaal achter, heel lang geleden. (natuurlijk) waren er een geleerd en zijn vrouw. De geleerde man werkte op een eiland alleen. Dit eiland was te bereiken via een lange brug. Dus zijn vrouw (dat arme mens), ging elke dag haar man zijn lunch brengen op het eiland. (Waarom die man niet gewoon thuis kon studeren, geen idee.)
Om op dat eiland te komen moest ze dus over die lange brug, en de lunch van haar man was dus altijd koud als hij aan kwam. Dus bedacht ze een nieuw gerecht. In plaats van alles thuis te bereiden hield ze alle gerechten apart, de noedels, de groente enzovoort. De maakte de bouillon met olie gloeiend heet en nam alles apart mee naar het eiland. Over die brug. Eenmaal op het eiland gooide ze alle ingrediënten in de bouillon. Waarna haar man het kon eten. (verwende vent) Zo werd dit gerecht geboren en het wordt alleen in Kunming gegeten.
Het is een lastig gerecht, omdat je de ingrediënten in een bepaalde volgorde in de bouillon moet gooien, maar verder is het erg lekker.